
بقیه در ادامه مطلب
بقیه در ادامه مطلب
بقیه در ادامه مطلب
بقیه در ادامه مطلب
نام بازیگر: (김유석 / Kim Yoo Suk (Kim Yu Suk
شغل: بازیگر
تاریخ تولد: 8 /آگوست/ 1966 میلادی (17/ مرداد/ 1345 شمسی)
قد: 183 سانتی متر
وزن: 75 کیلوگرم
خانواده: همسر - یک پسر
سریالها:
فیلم ها:
Love is a Crazy Thing (2005)
جایزه:
2010 MBC Drama Awards: Golden Acting Award - Supporting Role (Dong Yi)
منابع:
1.
2.
http://people.nate.com/people/info/ki/my/kimyusuk/
3.
4.
http://c.hancinema.net/korean_Kim_Yoo-seok.php
خلاصه تصویری قسمت 60 سریال دونگ یی (قسمت آخر)
بقیه درادامه مطلب
بفیه در ادامه مطلب
بقیه در ادامه مطلب
بقیه در ادامه مطلب
بقیه در ادامه مطلب
نام بازیگر: (오연서 / Oh Yeon Seo (Oh Yun Suh
نام حقیقی: 오햇님/ Oh Haes Nim
شغل: بازیگر و خواننده
تاریخ تولد: 22 /سپتامبر/ 1987 میلادی (31/ شهریور/ 1366 شمسی)
قد: 170 سانتی متر
وزن: 48 کیلوگرم
گروه خونی: O
مکان تولد: کره جنوبی (شهر: دِگو)
مکان تحصیلات: دانشگاه دانگوک
سرگرمی ها: رقص مدرن- کندو
آغاز کار : از سال 2002 میلادی تا کنون
سریالها:
فیلم ها:
منابع:
1.
http://people.nate.com/people/info/ha/tn/hatnim/
2.
نام بازیگر: 최종환 / Choi Jong Hwan
شغل: بازیگر
تاریخ تولد: 24 / سپتامبر/ 1965 میلادی (2 /مهر/ 1344 شمسی)
قد: 183 سانتی متر
وزن: 82 کیلوگرم
سرگرمی ها: کوهنوردی- سواری- ماهیگیری
آغاز کار: MBC سال 1993 میلادی
سریالها:
جایزه:
2011 MBC Drama Awards: PD Award (The Duo and Gye Baek)
منابع:
1.
http://people.nate.com/people/info/ch/oi/choijonghwan/
2.
3.
http://movie.daum.net/movieperson/Summary.do?personId=18836
اما جالب است بدانید چند نفر از بازیگران این سریال در گذشتند از جمله:Yeo Woon Kye (بانو یونگ) و Jo Kyung Hwan (وزیر او گیوم اوه) .
Jo Kyung Hwan بازیگر نقش وزیر او در 13 /اکتبر/ 2012 (3 /مهر/ 1391) در سن 67 سالگی در گذشت. Jo Kyung Hwan بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون کره جنوبی متولد 21 /مارس/ 1945 (1/فروردین/1324) از سال 1969 میلادی فعالیت خود را در MBC آغاز کرد و در فیلمها و سریالهای مختلفی از جمله:جواهری در قصر -ایسان-خواهر دوست داشتنی من-هوجون- داستان غم انگیز عشق- زن- پادشاه و ملکه و..... ایفای نقش کرده او از دو ماه پیش به سرطان کبد مبتلا شده بود و پرستاری در خانه اش از دو ماه پیش مراقب او بود .تااینکه در مرحله نهایی بیماری در خانه اششب ساعت 20:21:18 در سن 67 سالگی در گذشت.
بقیه در ادامه مطلب
چند سالی است که شاهد پخش سریال های کره ای از تلویزیون هستیم. امسال هم سریال افسانه دونگ یی از شبکه 3 سیما در حال پخش است و مانند سریال های قبلی کره ای مخاطبان زیادی را جذب کرده است. در واقع سریال های کره ای دارای یک سری ویزگی هایی مثبت هستند که باعث شده مخاطبان تلویزیونی جذب آنها بشوند و داستان آن ها را پی بگیرند. فقدان این نقاط قوت در سریالهای تاریخی ساخته شده در ایران باعث شده که اینگونه سریالها در قیاس با رقیبان کره ای خود مخاطب کمتری جذب کنند. مهمترین ویژگی های سریال "افسانه دونگ یی" عبارتند از:
1- ویژگی برجسته سریال افسانه دونگ یی همانند اکثر سریال های تاریخی کره ای داستان بسیار ساده و روان آن می باشد. در سریال "افسانه دونگ یی" دختری به نام دونگ یی که در قصر زندگی می کند متوجه توطئه بانو جانگ که یکی از همسران امپراطور است علیه ملکه می شود. بنابراین تلاش می کند تا توطئه ی بانو جانگ را برملا سازد و در این مسیر با افراد زیادی آشنا می شود که طرفدار آشکار شدن حقیقت هستند و همچنین با افرادی مواجه می شود که در توطئه با بانو جانگ شریک هستند. در این میان امپراطور علاقمند است که حقیقت را دریابد در نتیجه با دونگ یی آشنا می شود و ...
ماجراهای مربوط به توطئه بسیار ساده و قابل باور به تصویر کشیده شده اند. همچنین از سخنرانی و دیالوگهای پیچده و طولانی در سریال خبری نیست. در حقیقت هنر کارگردان پشت سرهم قرار دادن زیرکانه و ربط این ماجراها به همدیگر با یک ریتم تند است. در نتیجه بیننده با تماشای هر قسمت این سریال ماجراهای متنوع ولی ساده ای را می بیند که می تواند به راحتی آنها را باور کند و در نتیجه علاقمند می شود تا سریال را دنبال کند.
در نقطه مقابل اینگونه سریالها، سریالهای تاریخی ایرانی قرار دارند که اکثرا متکلف و پیچیده ساخته می شوند. اکثر قسمتهای سریال شامل خطبه خوانی یا سخنرانی های طولانی است و در بسیاری از قسمتهای آنها بجز این گونه سخنرانی ها اتفاق خاصی نمی افتد و همین عامل باعث ریزش مخاطب در سریالهای ایرانی می شود
2- شخصیت های سریال خیلی باور پذیر هستند. برای مثال امپراطور به صورت عادی سخن می گوید . از جملاتی نظیر " ما این چنین می کنیم و آن چنان می کنیم" خبری نیست. امپراطور با وجودیکه فرمانروای سرزمین است اما گاهی دوست دارد در میان مردم عادی هم حاضر شود و با آنها تفریح کند. همچنین امپراطور بدلیل نظام طبقاتی حاکم از بسیاری از کارهایی که مردم عادی می توانند انجام دهند محروم است. در نتیجه مخاطب در می ییابد که برعکس ظاهر پرزرق و برق امپراطوری شخص امپراطور چقدر تنهاست.
نکته دیگر این که شخصیت های سریال در طول سریال شکل می گیرند. مثلا ما شخصیت بانو جانگ و تغییر او از یک شخصیت مثبت به یک شخصیت منفی را در طول سریال مشاهده می کنیم. همچنین کارهایی که دونگ یی در طول سریال انجام می دهد به ما می قبولاند که وی یک فرد باهوش است.
در حالیکه بعضا مشاهده می شود که در سریال های ایرانی کارگردان شخصیت ها را با سخنرانی یا نقل قول معرفی می کند و توانایی شخصیت سازی ندارد. بعنوان مثال در سریال مختار شاهد این بودیم که افراد مختلف دائما در مورد توانایی های نظامی و جنگی مختار صحبت می کردند و دائما وی را فردی باهوش در امورات جنگی میدانستند. اما بر خلاف این گفته ها، مخاطب تلویزیونی در قسمت آخر سریال مشاهد می کند که مختار در تنها نبردی که به صورت واقعی شمشیر بدست وارد جنگ شده فراموش کرده بود که زره بر تن کند (با وجودیکه در کاخ و جاهایی که نیاز نبود همیشه زره بر تن داشت) و به همین دلیل با تیر های دشمنانش زخمی و سپس کشته شد و بعد هم سریال تمام شد!
3- در سریالهای کره ای شخصیت های منفی از روی رفتارشان شناسایی می شوند و نه از روی چهره. قیافه کاراکترهای منفی سریال نظیر بانوجانگ، برادرش جانگ هی جائه و بقیه همانند شخصیتهای مثبت سریال است.
متاسفانه در سریال های ایرانی برای نشان دادن شخصیت منفی داستان معمولا صورت وی را زشت نشان می دهند که البته نتیجه ای جز غیر واقعی شدن داستان سریال و ریزش مخاطبان ندارد. برای مثال در سریالهای تاریخی نظیر سریال مختارنامه برای نشان دادن مخالفان آن ها را مردانی با ریش و بدون سیبیل به تصویر کشیده بودند که باعث زشت شدن صورت آنها می شد و یا قیافه هایی مضحک و یا شبیه هیولا برای برخی مخالفان مختار در نظر گرفته شده بود.
4- در نهایت در سریالهای کره ای سعی بسیار به استفاده از رنگهای روشن و تصاویر زیبا و محیط های شاد دیده می شود. در سریال افسانه دونگ یی شاهد لباسها و بناهای رنگارنگ و متنوع به همراه تصاویری زیبا از طبیعت سرزمین کره هستیم. به بیان دیگر شاهد آن هستیم که کارگردان های کره ای دیگر از لنزهای خاکستری و قهوه ای برای تاریخی نشان دادن سریالهایشان استفاده نمی کنند.
متاسفانه رنگ های مورد استفاده در سریالهای ساخت داخل همچنان تیره و کدر است و حال و هوای داستان کهنه و قدیمی هستند.
نکاتی که در بالا ذکر شد نمونه ای از ویژگی های مثبت سریالهای کره ای و ضعف های متقابل سریال های ایرانی بودند. امید است با توجه به ظرفیت بالای بازیگری و تجربیاتی گرانبهایی که در کشور ما در زمینه ساخت سریال های تاریخی وجود دارد و در نظر گرفتن نکات مثبت کارهای تولیدی سایر کشورها به وضعیتی برسیم که سریالهای تاریخی ایرانی چنان جذابیتی پیدا کنند که علاوه بر مخاطبین داخلی برای سرتاسر دنیا از جمله مخاطبین کره ای نیز جذابیت داشته باشند.